Dag 96/ 19 juni van Hagetmau naar Sault-de-Navailles 15km

Om 7.15 gaat de wekker, het ontbijt is om 7.45. We eten dat samen met Txomim. Daarna brengt vader zoon naar school en moeder ons naar Momuy en lopen we, in de regen met poncho aan, over de D349 naar de Chemin die met flink klimmen en dalen gepaard gaat. Voorbij Argelos komen we langs een oude behuizing er staat een oude man bij het hek en hij vraagt mij of ik koffie wil!! Wat leuk..Dus roep Aaf snel terug. Het is binnen een oude gribus, hij woont er met zijn broer die aan de drank is. Er is kennelijk ook thuiszorg want het is redelijk schoon voor zo'n oudemannen huishouden en hij laat ook een map zien met aantekeningen.Hij doet oploskoffie in de mokken en warm water uit de kraan en het smaakt gewoon heerlijk omdat er zoveel aardigheid bijzit. Hij, Jozef, wil onze leeftijd weten maar lijkt kennelijk niet te weten hoe oud hijzelf is hij denkt zoiets van 70 jaar. Na een minuut of 20 nemen we afscheid met een zoen op beide wangen die hij stokstijf ondergaat. Daar is hij duidelijk niet aan gewend. We worden nagezwaaid tot we na een paar honderd meter de hoek om gaan. En als het mooi weer geweest zou zijn hadden we verderop in de buurt van Beyries de Pyreneeën kunnen zien, jammer ik had me daar zo op verheugd. Nou ja ze komen eraan en ik kan het nu nog bijna niet geloven.
Om half één zitten we in het restaurant van Sault-de-Navailles achter de koffie en daarna heerlijk aan de soep en dan is Louis er ook weer. Daarna Henk en Paul en vertrekt Louis weer richting Orthez om daar alvast voor hen kwartier te maken. En wij hebben het dan nog gezellig met de broers en ik wissel met hen de blog adressen uit. Leuk want of we elkaar nog treffen weten we niet zij lopen dus in elk geval al een dag voor dan. Zij vertrekken en niet lang daarna wij ook en onderweg belt Aaf het overnachtingsadres. We lopen even verder en wachten bij de Pharmacie en een paar minuutjes later is hij er al, onze gastheer Raoul. Ja inderdaad een charmante man met een mooie lach....kennelijk alleenstaand. We rijden naar Hagetaubin waar hij in een prachtige oude herenboerderij woont. Hij pakt mijn rugzak weer, veel te zwaar oordeelt hij, en loopt ons voor naar boven, ik krijg de eerste kamer. Een mooie zeg met groot bed, kan ik dwarsliggen, eigen sanitair en een prachtig uitzicht. Aafke krijgt een kamer in de andere gang, die is kleiner met 2 aparte bedden eigen douche maar wc op de gang. Waarom niet samen op die kamer van mij of haar is onduidelijk en ook de prijs niet.
Hij zei beneden wel dat de prijs die op de deur staat niet geldt voor ons? Of we ook nog iets te eten willen, ach ja waarom niet.. Maar eerst installeren en douchen, de was kan mee naar beneden in de machine, is bij de prijs inbegrepen. We krijgen een soepje van sla uit eigen tuin, omelet met spekjes, sla, meloen, puddinkje en wijn. Zelf moet hij weer aan de slag in zijn gites, hij heeft er twee. Wij lopen na het eten even een rondje en bekijken beneden de kamer en keukens. Daarna buiten bij de stallen, er staan wat jonge koeien, stiertjes zo te zien. En verder is er een grote moestuin en een zwembad.
Aaf gaat daarna lettertjes vreten en ik lettertjes schrijven.
Tegen 20u gaan we toch maar eens naar beneden, er zit een ouder echtpaar voor de tv, later horen we dat zij 2x per jaar 15 dagen vakantie hier houden en Raoul dan ook helpen. Raoul is intussen druk met de voorbereidingen voor het eten en nee we kunnen niet helpen. Een half uurtje later kunnen we aan tafel, we eten met Raoul zonder het echtpaar. Die zijn al naar hun kamer. We eten nogmaals het soepje, dan de zelfgemaakte paté daarna kabeljauw met tomaten uit de oven, op zn Frans, met veel knoflook maar zonder peterselie, kon hij niet vinden in de tuin en anders zouden we pas om 22.00uur eten. Natuurlijk wijn en verse aardbeien toe. Hij vertelt dat zijn moeder 2 jaar geleden is overleden, 97 jaar! .Hij heeft 2 broers en 1 zus. Zij waren niet geïnteresseerd in de campagne en wonen in Bordeaux. Ook horen we over de koeien. Het zijn er veel meer dan we in de stal zagen. Ze lopen in de wei. Niet voor de melk maar voor het vlees dus. Ik had vanmiddag ook al eenden, kippen en konijnen gezien. Hij laat ons een vers geslachte kip zien en legt hem op de weegschaal bijna 3 kg.! Verder is hij nog nooit op vakantie geweest. En het huis is al sinds 1700 in de familie. Nou mooi verhaal toch. Het is een leuke en aardige man. Tegen half 10 moet hij weer aan het werk, de koeien zoeken en ik hoor hem nu rommelen in de keuken, de afwas..overigens stond onze was ook keurig klaar! Wij gaan dan toch maar naar boven en ik geniet ook nog even van het mooie uitzicht. En  ga nu nog even rommelen, rugzak inpakken en morgen weer verder, als het goed over 4 dagen in SJPdP, niet te geloven.

Liefs Liesbeth