Dag 77/31 mei van Sorges naar Perigueux 25km
31 mei 2015 - Périgueux, Frankrijk
Om half 6 even wakker, de broers gaan vertrekken, maar daarna weer ingedut en om half 8 uit bed. Om 8uur zitten we met Stephan aan het ontbijt. Gewoon Frans en niets om mee te nemen helaas. We nemen hartelijk afscheid van Michelle en Robert en denken dan de D8 naar Perigueux te nemen, die vinden we niet ineens wel de Chemin dus die dan toch maar al is die zeker een uur langer lopen. Later is er enig geharrewar om toch wel/niet de D 8 of de Chemin? Het blijft de Chemin en dat gaat dan ook over asfalt maar ook en vooral door weilanden en landweggetjes die ook behoorlijk klimmen. Wat fijn dat het droog is! Ik krijg wel déjà vues bij het zien van die carrefours. Wat zijn die modderpaden al weer lang geleden en wat was het nog ver en hoe ver zijn we nu al gekomen en wat moeten we nog ver.. maar wat is het toch ook vooral genieten. Tegen 12u gaan we wel van de Chemin af, we hadden onderweg gevraagd of er nog een open Bar was en die was er maar wel langs de D8. Dat is nog een half uurtje lopen en dan vinden we die ook in Les Piles. We krijgen wel te horen dat we niet kunnen eten ivm met Moederdag nu in Frankrijk en alles is complet. Na enig overleg kunnen we wel een stokbrood kopen en uiteindelijk ook wat boter en een Camembert. Wij blij en lekker gesmuld dus en ook nog 2 koppen koffie.Na een uur vertrekken we weer en gaan verder over de D8, nog 13 km te gaan. Stijgen en dalen, best een mooie weg langs bossen maar ook wel het nodige verkeer. We stoppen nog een keer en eten wat pinda's en een wielrenner komt even zijn bewondering betuigen. Voor Perigueux nog even rusten en om 16.40 kan het plaatsnamenbord op de foto maar dan is het nog 3/4uur lopen naar de Refuge. Daar hebben we een eigen kamer en zijn we nu de enige pelgrims. We krijgen een tampon en betalen 15 euro pp voor slapen en ontbijt en mogen vermoedelijk nog wel een nachtje blijven ook. Eerst maar douchen en bijkomen dan weer terug naar de stad voor eten. Dat wordt een salade Nicoise met een fles Chardonay. En we kunnen lekker buiten eten ook. We krijgen bij het afrekenen alletwee een rode roos omdat het Moederdag is, wat leuk! Ik geef hem in de Refuge aan de hospitalier, hij vindt het ook leuk. Voor nu is het wel weer welletjes, morgen een welverdiende rustdag. Ik ben best wel een beetje trots op ons, Perigueux voelt voor mij ook wel weer een beetje als een mijlpaal. Nu op naar SJPdP.
Liefs Liesbeth
Helemaal goed zeg, morgen lekker uitrusten en dan weer op pad.
Gaan met die banaan!!!
en. .......best wel een heel eind weg.
Goed dat jullie het zo volhouden. En regelmatig herken ik het een en ander vanuit mijn ervaring van de voetreis naar Rome. Veel sterkte, plezier en voldoening wensen we jullie toe.
Lidwien en onno
Groeten, Lysan
Ik ben één van de leden van de werkgroep die de nieuwe Nederlandse gids van de Pelgrimsweg van Vézelay heeft gemaakt, ik neem aan dat jullie die gids gebruiken. Ik zag dat jullie morgen uit Périgueux vertrekken, en dan heb ik een tip voor jullie.
We kregen gisteren een melding van een Nederlander die gisteren van Périgueux naar Saint Astier gelopen is (jullie hebben hem niet ontmoet, hij is zijn etappe van dit jaar in Périgueux begonnen). Hij schreef dat de bewegwijzering veranderd is, en dat die nu vanaf Anesse een gloednieuwe voie verte naar Saint Astier neemt (het deel vanaf Anesse is nog geen maand geleden geopend!). Dat is korter dan de route die in onze gids staat, vlakker en verhard (het is een fietspad, deels geasfalteerd, misschien hier en daar gravel).
Ik heb gekeken op de site van de vereniging die de bewegwijzering en de routebeschrijving verzorgt, en zij geven aan de afstand Périgueux- Puyferrat zo 23,5 km is in plaats van 26,5. Ze geven ook aan dat je ook vanaf Périgueux die voie verte kan volgen. Je kan hem dan oppakken bij Km 61.9 in onze gids, waar je stroomopwaarts langs de rivier loopt. Je zit daar op de voie verte en die kan je dan gewoon blijven volgen tot Saint Astier.
Je kan vanaf Saint Astier de variant uit onze gids naar Puyferrat lopen en dan verder de beschreven route, maar als die voie verte goed bevalt: alweer via de site van de vereniging loopt hij helemaal door naar Mussidan. Hij volgt ongeveer de rivier de Isle, maar snijdt af en toe een bocht af.
Ik wens jullie veel plezier en weinig last van pijntjes en zo.
Groeten,
Wobien
Ik zag in het weekend een documentaire op de NPO over jullie reis. Het maakte echt indruk.
"Zo ver van huis en zo dicht bij jezelf".
Groetjes Maria
Hou vol en groetjes
Rene Podo