Dag 42 / 26 april van Arcy- sur-Cure naar Vezelay!! 17 km

Ben ik toch weer om 7uur wakker! Om 9uur ontbijt met  warme croissant en stokbrood en .....juist confituur! Niets voor een lunch! Dat alles voor 30e ipv 55 omdat ik pelgrim ben!  Om 10.00 komt Rient mij halen en drinken we eerst lekkere koffie! Dan maken we de rugzakken wat leger en brengt hij ons naar Saint Moiré en kunnen we en route! Dat loopt lekker zeg met weinig bagage op de rug! Onderweg hoor ik de eerste krekel! Om 12.15 haalt Rient ons weer in en maakt hij nog eens een kopje koffie voor ons! Lekker!! Tegen half 3 vinden we nog een muurtje om onze Hollandse boterham en eitje te eten!! Om een uur of half 4 zie ik de basiliek! Dat is even toch een traantje wegpinken hoor!  Maar nog wel een eind te gaan.Als we in  Asquins komen wijst een man  Aafke een andere weg die rustiger zou zijn? Doen we  dan maar, dit blijkt een stijgend graspad te zijn en onderweg komt er ook nog een auto waarvan de bestuurder zegt dat we het andere pad moeten hebben maar dat kan pas bovenaan. Daar komen we dan met heel veel andere mensen samen te lopen  en is een flinke klim! Boven bij de Madeleine herken ik het niet, achteraf realiseer ik me ook  dat ik er nooit geweest ben maar waar wel weet ik dank ook zo snel niet!  Hoe dan ook we zijn er!  Eerst een tampon en dan rondlopen! Ik weet niet wat ik voel of denk, er zijn veel andere wandelaars, die komen van Auxerre en hebben dus 50km gelopen. Wij vallen niet meer op! Ik steek een kaars aan bij St.Madeleine en daarna nog een bij St.Antonius en denk daarbij "St Antonius lieve vrind maak dat ik ...mezelf weer vind?? Komt er zomaar achteraan en als ik even later ga zitten om stil te zijn  en wil denken aan allen die mij lief zijn moet ik erg huilen. Ik laat het maar gebeuren maar het verwachtingsvolle gevoel ?? Ik weet het niet maar er komt niets. Komt het door alle mensen? Of omdat Rient met de hond buiten staat te wachten? Voel ik me geen pelgrim meer? Geen Mis, geen zegen?  Ik voel me ontheemd en vervreemd? Nou ja ook dit gaat zoals het gaat! Na enige tijd kom ik buiten op het plein en daar staat Aafke ook al met Rient. Wat doen we? Eerst maar wat drinken en dan toch maar naar de camping die is toch wat verder weg dan we dachten en het begint te regenen! Nat komen we dan ook aan! De regen weet van geen ophouden en we zitten wel droog maar koud, in de voortent! Aafke maakt de macaroni klaar die Rient van thuis uit de vriezer had meegenomen en dat smaakt prima! Als het even wat droger wordt zet Rient het tentje op en drinken we nog een glaasje port als slaapmutsje!! Ik mag bij Aafke in de caravan .

Liefs Liesbeth en ook van Aafke en Rient