Dag 24/ 8 april van Germaine naar Moussy 23 km

8 april 2015 - Moussy, Frankrijk

Na het opstaan om 8uur eerst het blog van 2e Paasdag afgemaakt.En daarna ontbijt met croissants en jam yoghurt thee en koffie!! Om half 11 vertrekken we pas! We beginnen met een klim en dan gaat het al snel het bos in ! Ik wil eigenlijk niet, op de een of andere manier voelt het niet goed! Er staat hier en daar water maar het kan er mee door. Ik wil de doppen van de stokken halen en dat gaat mis, ik trek de stok weer te ver door grrrr maar ik krijg hem wel redelijk op maat nog. Ik krijg pijn aan mijn been en knie door alle hobbels en we moeten ook veel zigzaggen om de plassen en blubber te vermijden. En dan komen we opeens in een modderstroom terecht en kunnen we met moeite de boel droog houden. Dan staat er opeens een dragliner voor onze neus en hij wil er door en gebaart ons opzij te gaan. Maar dan moeten we een flinke verhoogde zijkant op en ik durf niet! De angst dat ik het niet haal met mijn zere been en knie en zal uitglijden en vallen overheerst ! Het lijkt wel of ik kortsluiting maak, ik loop dan wanhopig en echt bang door die modderstroom die komt tot de enkels maar voor mijn gevoel staat het tot aan mijn lippen. Grienend  strompel ik door tot ik weer vaste grond heb. Ik ben gewoon overstuur en als Aafke, die wel omhoog was gegaan, me wil troosten, weer ik haar met venijnige, zeer onaardig,  woorden af. Ik wil niets, ik wil niemand, ik begrijp mezelf niet. Van het ene op het andere moment zit ik diep in de put lijkt wel. De zachte blubber lijkt zo een harde confrontatie met mezelf. Wat doe ik ook hier, ik wil hier niet zijn, ik wil weg maar ook niet naar huis.Getsie wat voel ik me ellendig. Ik word pas weer wat rustiger als er een verhard pad komt en ik Gerard hoor zeggen" het gaat goed hoor, loop nou maar gewoon door, het komt wel"  ik weet het nog niet, de muizenissen zijn nog niet over, wel de angst en de paniek! Zou het een metafoor geweest zijn of synoniem aan het(mijn) leven van de laatste jaren na Gerards dood, geworstel met de modder en blubber toen en zou ik er dan nu doorheen zijn of nog niet? Moet ik toch meer loslaten en vertrouwen? Gossie wat een getob opeens! Het is maar goed dat er nog een lange weg te gaan is. En als ik weer een paar vlinders zie wordt het allemaal weer wat lichter! Overigens zagen we de eerste in het bos gisteren!

Om kwart voor een is er een bankje in de zon, restaurant was gesloten, waar zag ik dat eerder? De zon is lekker warm en ik begin ook van binnen weer wat warmer te worden!  Na een half uur stappen we weer op en om 14.15 drinken we koffie in een Champagnehuis waar ze ook koffie schenken, ja maar ze vinden het wel wat vreemd dat we niet ook een glas champagne willen. Ondertussen regelt Aafke een slaapadres in Moussy. Hautvillers is een mooi champagne dorp, Dom Perignon heeft er een graftombe! Ik denk hier moeten we nog eens terugkomen... we ?  ehh nou dat gaat niet meer! Dan moet ik nu maar extra goed kijken en genieten! Dat doe ik dan ook. Daarna gaat het weer door de wijngaarden en komen we Jan uit België weer tegen, eerder vandaag ontmoet, hij loopt verkeerd, Aafke ook en net op tijd zie ik een schelp die ook wat achteraf staat, dat zou weer een flinke omweg zijn of zoals Jan zegt "dan was ik verloren gelopen" ! Om 16.00 vinden we een bankje in Mardeuil,er is geen café, geen winkel ook trouwens, we eten een croissant en een mandarijn. En weer snel verder! De laatste kilometers vallen erg tegen en we zijn pas om half 7 in het hotel, ik moet eerst buiten schoenen en broek schoonmaken! Dan even liggen en douchen om wat warmte op de zere plekken te krijgen! Nou ja, hopelijk morgen weer beter?!  We gaan nog naar het restaurant en nemen een menu, om kort te zijn lekker gegeten! Om 23uur dooft het licht!

Liefs Liesbeth

Foto’s

4 Reacties

  1. Ingeborg Crum:
    11 april 2015
    Hallo blubberdames,
    Tja, het lopen door de blubber/de modder is met deze kleigrond erg zwaar. In ieder geval kan ik je vertellen dat we hier komende week schitterend voorjaarsweer krijgen. Een lekker zonnetje dus je gaat nou echt een mooie week tegemoet.
    Mochten jullie echt in de problemen komen dan kan je me altijd bellen en kom ik je halen. Mijn huis ligt wat verder op de route maar daar kan je in ieder geval even rustig bijkomen. Kijk maar en doe wat bij je past. Warme groet, Ingeborg
  2. Rob:
    11 april 2015
    Als je tot aan je nek in de modder staat, zie je dat misschien even anders, maar zoals ik het lees, overheersen de positieve ervaringen nog steeds ruimschoots de negatieve. Keep going! Je kunt het!
  3. Marianne:
    11 april 2015
    Je geeft ons een eerlijke inkijk Liesbeth, dat waardeer ik enorm. Ja het is een flinke klus waaraan je bent begonnen en dat je jezelf dan tegenkomt is onvermijdelijk. Maar je staat steeds weer op en je gaat verder. De werkelijke winst van een pelgrimstocht! In bewondering, liefs, Marianne
  4. Cor Bout:
    12 april 2015
    Tja, er zullen momenten komen dat je jezelf tegenkomt. Er nu heb je er een gehad. Moedig dat je je er door heb gevochten, want daar komt het wel op neer. Maar b ij de volgende dip ( die er ongetwijfeld komt voordat jullie die 2400 km hebben gehad) weet je al dat er echt weer licht aan het einde van de tunnel is. En ach, je weet je ook gesteund en gestut door Gerard En dat is op zich al v

    oldoende.