Dag 148/ 10augustus Santiago

Bij het opstaan realiseer ik mij dat dat nu toch echt de laatste dag  van "onderweg zijn" is aangebroken en meteen ook zeg ik  tegen mezelf  zoals ik al vaker zei, "maar ook thuis ben je onderweg" en als ik ook daar in het nu kan blijven, de open mind kan behouden dan is het toch ook goed...

Voor we Muxia verlaten zoeken we eerst een gelegenheid om te ontbijten, in de straatjes is men nog druk met het opruimen van alles wat achtergebleven is van het feest van gisteren.

Onderweg drinken we nog eens koffie en zet Rient ons af bij het pension, we hebben een andere kamer in een ander gebouw maar ook prima. Eerst maar eens de rugzak herpakken en kijken wat mee kan en wat Rient en Aaf mee kunnen nemen.

We gaan samen nog maar eens shoppen en als Rient weer terug is gaan we lunchen. Rient wil nog wel eea bekijken en dus volgen we de "reisleider" ,  na een uurtje haak ik af en ga op zoek naar een kerk met echte kaarsen, nee niet gevonden, dan toch maar naar de kerk in de buurt van hotel, de San Francisco. Dat worden 7 elektrische kaarsjes die je niet uit kunt zoeken, ze floepen gewoon op volgorde aan.  Maar ook zo kun je je intenties meegeven. Dit was wat ik in elk geval nog wilde doen, nu is het echt klaar.

Vervolgens loop ik nog door de straten en kijk en geniet en besluit toch maar verder niets te kopen, de kasten thuis hangen vol. 

Ik tref Aafke en Rient nog op  een terras en ga terug naar onze kamer, koop een fles wijn en olijven voor als ze terugkomen. Maar zij treffen Robert uit Dublin en er wordt besloten met elkaar nog eens te eten dus maar weer terug en aan  "het galgenmaal"  gezellig en daarna nemen we afscheid van Robert, hij gaat met de bus naar Madrid en vliegt morgen naar huis. Wij lopen terug naar het pension en Rient naar de camping.

Morgen naar huis.. ik kan me er nog steeds niets bij voorstellen maar verheug me er toch zeer op.  Kinderen en kleinkinderen, familie en vrienden terug zien.. fijn!!! Maar het is ook afscheid nemen van een "way of life" een soort van luxe werkvakantie, een geschenk dat het lijf het volhield, dat je de tijd had en het geld om dit te mogen en kunnen doen. Zoveel ervaringen rijker, het is bijna niet na te vertellen maar het gaat allemaal mee.. huis, thuis, onderweg blijven..

Liefs, Liesbeth