Dag 141/ 3 augustus van Portomarin naar Lestedo 21,5 km
3 augustus 2015 - Lestedo, Spanje
Vandaag maar weer eens om 6 uur op en om half 7 aan het ontbijt. Voor 5,50 euro 2 tostadas, een croissantje, jus uit pak en koffie.Dat is een hoop geld voor weinig. Anita loopt langs, ziet ons en schuift aan voor koffie en daarna vertrekken we met elkaar om half 8. Het is fris nog en we zijn met velen onderweg, veel jongelui, gezinnen met jonge kinderen, de 100km lopers en andere pelgrims. Het gaat meteen een 3/4 uur door het bos en bergopwaarts. Anita blijft in mijn buurt omdat ze bang is dat ik niet meer op tijd om hulp kan roepen wegens ademnood :) Maar ik kom toch boven en achter mij hoor ik arriba arriba roepen, zijn het de jongelui van gisteren en lachend halen ze me in en steek ik beide duimen omhoog. Om half 10 zitten we aan de koffie in Gonzar en daarna gaat het een stuk langs de weg en na een klim van weer een 3/4 uur komen we in Hopital de Cruz. Intussen loopt ook Robert , uit Dublin, met ons op. Anita liep al vaker met hem. Om een uur of 12 stoppen we in Ventas de Narón voor de lunch. Robert heeft zelf eten bij zich en wij drietjes nemen een bocadillo met kaas uit de streek én huis gemaakt is. Heerlijk! Daarna halen we een stempel in de kapel bij een blinde man. En verder kachelen maar. We hebben trouwens prima wandelweer, af en toe een beetje zon maar meestal bewolking. Anita plukt een jonge maïskolf en dat smaakte echt heel goed. In Portus drinken we nog eens koffie en weer door. Het blijft de hele weg wel op en af gaan. En als we in Lestedo aankomen, waar Anita overnacht, besluiten wij ook te blijven. 21,5 km is wel genoeg. Robert gaat door want dat is te duur voor hem, hij moet dan een 2 persoons kamer nemen. Jeanet en Daan zijn er ook.
We hebben een mooie kamer met badkamer en eerst maar de bekende rituelen. Aaf doet een tukje en ik begin vast aan blog.
Het is nog niet te geloven dat we er bijna zijn. Kon ik eerst überhaupt niet geloven dat ik zou gaan,daarna niet geloven dat je gaat en dan de eerste stappen en de laatste zwaai naar Rient, dan geloof je het nog bijna niet. Dan het onderweg zijn; de vele hoogtepunten, de emoties, de ontmoetingen etc. En dan is het over een paar dagen voorbij. Dat geloof je toch niet?
Om.19.30 gaan we eten en treffen daar natuurlijk Anita, Jeanet en Daan en we eten en drinken en hebben het zoooo goed. Ik ga richting kamer en Aaf blijft nog napraten. Morgen verder genieten van de laatste "veertjes" Ik hoop dat Rient ook veilig onderweg is.
Liefs Liesbeth
Zet hem op dames, geniet met volle teugen van de laatste kilometers...
Heel veel liefs ❤️ Ellen
NATUURLIJK ga je het halen, hélemaal tot het eind. Dat geloof ik ..
Cor verwoord het mooi. en
Er is wel veel van : "dat geloof je toch niet" voor een gelovige.. NATÚÚRLIJK haal je dat, dat geloof(de) IK, je K.. zus..je , knufje
Ik volg je nog bijna iedere dag. Het is een prachtige reis. Geniet van die laatste kilometers. Heb ik ook gedaan, ging steeds langzamer lopen en vaker koffie drinken. Groetjes Dannis ( uit Tiel due in Nijmegen de natuur route langs je huis had gelopen.
Deze teksten toveren een gelukzalige glimlach op onze lippen! En dat terwijl ik in Santiago afgelopen zaterdag dacht dat geluk een innerlijk landschap is dat voorbijgaat en dat minzaam naar de wereld lacht, en dat het daarom niet bestaat. We zijn heel blij jullie ontmoet te hebben, ga naar Santiago en schrijf ons aub bij thuiskomst.
Carmen & Maarten