Dag 139/1 augustus van Pintin naar Rente 13 km

Om half 8 aan het ontbijt met tostades en jam en om 8.15 de deur uit. En om 9.45 lopen we Sarrria binnen. Onderweg ingehaald door een "hardlopende" pelgrim, zo gaat /heeft toch ieder zijn eigen weg! Eerst maar koffie drinken en dan aan de overkant stoppen kopen? Nee, uitverkocht. Wel grappig trouwens want Peter gaf als reactie om een kurk te gebruiken en die had ik al klaar liggen gisteravond omdat ik hetzelfde idee had. Maar ik had geen zin in gedoe en dacht laat maar los ik zie wel. Nou in elk geval niet hier dus. Daarna op zoek naar een flappentap en om 12u zijn we nog steeds in Sarrria. En ja hoor.. ook nog een winkel waar ik toch mijn stoppen vond voor 2 euro! Loslaten en vertrouwen. .. In de Rúa Maior, vol met Albergues, eten we een salade, je kunt de vitamientjes maar binnen hebben. Er lopen aardig wat pelgrims voorbij zo ook Daan en Jeanet. We praten bij en zij gaan door en wat later wij ook. Eerst bekijken we een klooster of convent of? met kerk voordat we de stad verlaten. Daarna ontmoeten we ook Anita en lopen met elkaar nog een stukkie op. Maar ik vind het fijner om mijn eigen weg te gaan, heb niet zoveel behoefte om te luisteren of te praten, heb genoeg aan mezelf en de omgeving, bovendien haalt het mij uit mijn ritme en bij klimmen krijg ik dan lucht tekort. Laat mij maar gewoon schuiven :) Maar ik ga contact niet uit de weg hoor. En al snel komt er ook een enorme klim met wel een 800 jaar oude eik aan het pad en daar zat ook Ana die een mooie stempel had en een donativo vroeg voor haar Camino naar Rome. Die gaven we natuurlijk. Ze gaat in oktober maar was ook onder de indruk van onze kilometers. We kregen nog een banaan van haar en namen met dikke zoenen afscheid. Dat was weer bijzonder. Maar de weg bleef nog erger stijgen dan we dachten, dat was wel afzien. En dan is er bovenaan gelukkig een bankje en daar moet ik toch echt even bijkomen en een banaan en paracetamol hebben. Mijn heup, de prothese dus , vindt klimmen niet fijn. In Barbadelo bekijken we van buiten nog een prachtige oude kerk, ligt klein beetje van de route af en jammer dat ie niet open is en verder geen beschrijving maar mooi is ie. En dan gaat het klimmen verder en komt er meer protest van de heup. Aaf haar knieën  geven ook de nodige signalen en in het gehucht Rente is er een Casa Rural, hier dan maar proberen. Een huis van 250 jaar oud met muren van een halve meter en hele kleine raampjes!! Prachtig. En gelukt, we hebben een mooie kamer met ieder een eigen bed en even oversteken en dan een prachtige badkamer. Ontbijt en avondeten inbegrepen voor 30 euro pp. De was kunnen we voor 3 euro laten doen dus eerst een pilsje en dan lekker douchen. Even bijkomen en dan de was ophangen, bij de lijn denkt Aaf t-shirt van Anita te zien hangen, nee toch? Dan lezen in de tuin. Nou ja dan " hangt" opeens Daan uit het raam. Dat is dus lachen en bijpraten en uiteindelijk gaan we om half 8 met elkaar aan tafel. Lekker gegeten en gelachen. We leggen Anita wat NL spreekwoorden uit bijvoorbeeld het hart op de tong en de splinter en de balk en nog zowat. Het zijn geanimeerde gesprekken en ook vertellen we allemaal nog iets over onszelf. Om 22.00 uur heffen we de zitting op en gaan slapen. Morgen weer een dag, nog even...
Liefs Liesbeth