Dag 13/28maart van Oignies naar Roicroi 17 km( in principe)!
28 maart 2015 - Rocroi, Frankrijk
Om 7.15 weer uit de veren en zitten we met z'n 3en op brood te wachten, zou mevrouw om half 8 brengen, Jaap gaat aan de overkant maar eens vragen! Blijkt het in een doos voor de deur te staan! Grrr en had ik het hele verhaal af is het kwijt!! Nou dan nog maar eens overnieuw!
Ontbijt was weer voldoende om ook een lunch van te maken! Om 8.45 vertrekt Jaap, hij wil Rocroi voorbij en ook richting Parijs om daar vrouw en zoon te ontmoeten! Wij laten ons de route nog eens uitleggen en krijgen een papiertje mee! Om 9.45 lopen we! En al snel komen we Jacobus tegen!! We voelen nattigheid.. Ja inderdaad verkeerd en hij (een hardloper die ons tegemoet kwam) wijst ons de weg terug! Om half 10 proberen we het nog eens! Tja en dan zoeken we het bruggetje, Aafke zoekt hogerop, ik vrees dat we links af moeten, een steil modderpad! Ja ja dames vandaag geen koninklijke weg maar door het stof zullen jullie, zeg maar modder en bagger en op en af en op en af bis bis bis! Onderweg nog een sanitaire stop en de poncho aan van miezeren wordt het toch echte regen! Om 14.00uur, bij een hek zitten/staan/lopen we in Frankrijk en treffen we ook Esther uit Amsterdam! We vinden een schuur dus een droge plek, om de boterham te eten om 14.45 daarna weer moedig voorwaarts! Helaas voor ons, blijkt later, is Esther sneller en zij heeft GPS ook nog eens! Enfin het gaat lang goed met de schelpen we krijgen nog een cadeautje! Er steken, op nog geen 10meter afstand, 9 everzwijnen over! En moedig probeer ik toch ook de schoonheid van het bos te zien, hele groepjes ontluikende narcisjes en ander moois en de stilte van het bos en de stilte in mijzelf, al hoor ik ook allerlei wat ongemakkelijke stemmen!! Want ja we zijn inmiddels wel de schelpen kwijt?? We lopen op een breed pad en het begint mistig te worden! Wat moeten we nu?? Menigmaal hebben we ook al moeten zigzaggen door het bos om diepe plassen te ontwijken en vaak zakken we behoorlijk weg in de zuigende modder! Het kompas geeft rechtsaf aan naar het zuiden maar dan moeten we zomaar het bos in? Dat durven we toch niet aan, dan toch maar zien waar dit ons brengt?? We ploeteren voort en juist als we beiden hopeloos denken St.Jacques aidez nous.. doemen er twee mannen op van rechts! Het is bijna niet te geloven! Zij zeggen ons dat we inderdaad rechtsaf moeten en zeker nog een paar km of zo te gaan hebben en dan uit zullen komen op de RN(route national) en dan door naar Roicroi! Na 10 minuten glibbert Aafke onderuit en ligt hulpeloos als een schaap op haar rug! Gelukkig vlak naast een klein rotsblokje en zo lukte het ons om haar daar samen op te krijgen en van daar af verder weer op de been! Pfffff Merci Jacobus! Tegen half 6 bereiken we de weg, het is zeer mistig maar het lukt ons na enkele keren een auto te laten stoppen en men zegt ons dat we de goede kant oplopen en het is nog een km of 4! Bij het eerste huis belt Aafke aan, we moeten immers naar de camping in Bourg Fidele,onderweg zag ik nog de schelp die ons rechtsaf weer het bos in wees,opeens weer de route maar dat durfden we niet meer aan! De man zegt dat het nog zeker 7 km is, ik wil dan liever Rocroi in, mijn voeten en heupen en Aafkes knieën protesteren! Net in Rocroi ziet Aafke aan de overkant een bord aan een huis! Ze gaat aanbellen en verdomd het is een B&B!!! Ik wil blijven!! Het is inmiddels 19.00uur! Voor 40e pp kunnen we slapen , krijgen een repas en ontbijt en doet mevrouw de was voor ons! Onze broeken zien er dan ook niet uit! Onze schoenen trouwens ook niet! Tjonge wat smaakt dat pilsje heerlijk en intussen maakt mevrouw 2 bedden voor ons op! Daarna een heerlijke douche en kunnen we aan tafel! We eten met mevrouw en meneer! Een heerlijke witlofsoep, karbonade met spruitjes en piepers, daarna kaas en dan.. een overheerlijke Mousse au Chocolat!l Dit alles overgoten met vele glazen wijn! En gezellige kout ondertussen! Om half 11 liggen we in bed en vraag ik me weer eens af wat ik aan het doen ben en tegelijkertijd ben ik ook zo blij dat we dit doen mogen en kunnen en is er dankbaarheid, ondanks de pijntjes hebben we toch maar Frankrijk bereikt! Dus merci aan België en hallo Frankrijk! Om 23.00 gaat het licht uit!
Liefs van 2 vermoeide maar dankbare pelgrims!
Liesbeth
Ik heb de mail ook naar Lucie te Riele gestuurd Die kent Aafke en ze vond het leuk om het ook te volgen
Succes
Wat komen jullie veel engelen van mensen tegen. Of is het Jacobus? In ieder geval houd moed en een knuffel voor Aafke.
Kijk nu al uit naar het volgende verslag
Groet en knuffel
Pia
Gewoon lekker eigen tempo blijven lopen en brutaal zijn. Deze Fransen blijken erg behulpzaam voor ons pelgrims.
Buen camino
MIJN TWEE BERICHTEN zijn blijkbaar niet doorgekomen Een nieuwe poging.Het was vallen en opstaan.Passend in de goede week.Nog geen vogel op je schouder gevoeld? Je weet wel wie. .En hopelijk zit jouw leegte net zo vol energie als het zwarte gat,zoals nu gebleken is . Het komt wel goed.
Groetjes kees.