Dag 125/ 18 juli van Villarmentero de Campos naar Carrión de los Condes 13km

Uitslapen tot half 8 en toch nog wel moe maar de Camino roept. Een heerlijk ontbijt met zelf gebakken brood, een eitje, sap en smeerkaas, jam. Als we willen vertrekken biedt Jessica aan om Aaf heur haar te knippen. Dus vertrekken we om 10.00 uur, na een hartelijk afscheid van haar en Wilbert. Lekker lopen langs de beek en eens bij- en uitpraten. We drinken nog ergens jus en koffie en om 13.00 lopen we Carrión de los Condes binnen. En al snel lopen we Wilbert en Jessica tegen het lijf, zij moeten shoppen maar we drinken met elkaar een pilsje en wijn en vooruit nog 1, dat loopt beter. Zij weer verder en wij zoeken de Franciscanessen op, de Albergue Espiritu Santo. We liggen op een zaal met 12 andere vrouwen , allemaal lage bedden. Kost 5 euro. Naast mij ligt een vrouw uit het Schwarzwald, Lörrach, verdrietig is ze want ze heeft een tendinitis bij haar knie? Ik haal haar ijs beneden uit de keuken en bedenk dat ze beter met een taxi naar Wilbert kan gaan, de Albergue Amanecer dus ik bel en ja prima ze kan gerust een week blijven en krijgt koffie op bed. Ze is helemaal blij. Dan douchen, wasje en bijkomen op bed. Wifi lukt maar niet dus... Tegen 17.00u gaan we het stadje in, ik krijg trek. Eerst wat boodschapjes en dan een pelgrims menu voor 11euro ! Salada mixta, kippenbout met frites, citroen mousse en koffie toe. Uiteraard een fles wijn. Buikjes vol en snel terug ,we willen naar de mis maar waar?? Van ons onderkomen loopt er dan gelukkig  iemand met ons mee.
Er zijn 3 nonnen en 1 priester. Heel wat anders dan in Roncesvalles. Ik voel me hier meer opgenomen in de gemeente /parochie en ik heb het gevoel dat de dienst niet standaard is. Ik zing spontaan het laudate mee, 2e stem, en voel me verbonden met mijn eigen Lutherse Kerk thuis. De Vredeswens en Eucharistieviering en daarna mogen de pelgrims naar voor komen voor de zegen, eerst voor allen en dan ieder apart. Als de priester dit aan het uitleggen is dwarrelt er een klein veertje langs Aaf haar neus en vangt ze hem op. Alle zegen komt van boven! Mooi vind ik dat. Dan vertelt een non over het onderweg zijn, dat God overal is en dat we in zijn Licht lopen en zij voor ons bidden.
Een andere non, met een prachtige lach, vertaald dit in het Engels en dan volgt de zegen. Ik krijg de handoplegging en het kruisje op mijn voorhoofd van de non en Aaf van de priester. Dan gaat iedereen nog naar het Maria altaar en daar omhelzen een Spaanse vrouw (zij doet mij aan iemand denken ook) en ik elkaar spontaan en wensen elkaar een buen camino. Het ontroerde mij erg. In de sacristie kunnen we nog een sello krijgen, ik heb de credential van de Duitse buurvrouw (Edith) ook bij me. Dan gaan we nog een wijntje drinken om even alles te laten bezinken. Ik ben blij dat ik gegaan ben het was echt mooi en bemoedigend. Om 22.30 gaat het licht uit.

Liefs Liesbeth