Dag 122/ 15 juli van Hornillos del Camino naar Castrojeriz 21 km

15 juli 2015 - Castrojeriz, Spanje

Hoera voor Annelies, herzlichst Schwesterherz!

Extra vroeg opgestaan om half 6 en beneden zijn alle tafels bezet en moeten we wachten. . Koffie, warme toast, 2 voor ieder en 2 kleine croissantjes pp. Afrekenen 18euro pp een sello en om 7uur dan toch op weg. Weer lekker fris, prima om te lopen dus. Het is een zacht glooiend landschap maar ik heb aardig wat tijd nodig om mn ademhaling goed te krijgen. .adem in adem.uit. Bij San Bol gaat Aaf zitten en ik loop door nu het net goed gaat. Het gehucht werd in 1503 om onbekende redenen door de bewoners verlaten. In de laagte ligt nu een herberg maar die laat ik links liggen.En dan gaat het weer omhoog, de hoogvlakte op. Het is een grote verlatenheid en het enige zijn een paar pelgrims die me inhalen. Grappig, ik denk toch een aardig tempo te hebben maar de jongeren stuiven me gewoon voorbij, maar het is steeds ola en buen camino., over en weer. En om half 10 zie ik Hontanas in het dal liggen en zit ik om 9.45 op het terras. Als Aaf er ook is lekker weer verse jus en ik koffie erbij en brood van gisteren. Om half 11 weer door en de zon begint al aardig warm te worden, uiteindelijk wordt het 38 graden. Over een aarden pad gaat het dan vlak de langs de bergwand , wat verder links ligt een mooie weg met bomen, maar we weten niet of die de goede richting uitgaat..totdat we daar tenslotte toch op uit komen. Nou ja ik heb toch genoten van de weg al is het soms ook lijden, gelukkig , wat mij betreft althans, na elkaar en niet gelijktijdig, ik ben niet masochistisch.
Onder de eerste de beste boom met flink schaduw eten we ei, fruit en nog een stukje brood. Carmen uit Cordoba  loopt langs en komt ook weer terug met een briefje met NL tekst die heeft ze van Maarten uit Brussel? Ze lopen samen een tijdje op en we zijn elkaar vaker tegengekomen en hebben steeds wat gepraat. Ze vraagt of ik het wil vertalen , het is een filosofisch verhaaltje en ik heb het idee dat ze een beetje teleurgesteld is. Enige tijd later, na San Antón; dat is overigens een ruïne  en de weg loopt midden door, wat eens het hooggewelf was, dat klooster en kerk aan elkaar verbond; loop ik op met Maarten en vraagt hij mij wat Carmen er van vond..ik denk dat zij verliefd is op hem maar hij heeft een vriendin die binnenkort komt en dan loopt hij natuurlijk met haar verder...Tja. .Daarna loopt Aaf verder met hen, mijn been wil niet zo snel en aangezien ik beetje doof lijk te worden en de helft maar versta, hoor, haak ik af en loop mijn eigen tempo. Om ongeveer 13u komt Castrojeriz echt dichtbij en is Aaf ook afgehaakt en bekijken we de kapittelkerk van Santa Maria del Manzano uit de 11-13 eeuw, mooi, het is ook half.museum en ik steek er 12 kleine kaarsjes aan, de hele voorste rij..ik heb ook zoveel om voor te danken en te vragen, dus ik zit ook enige tijd stil in de bank.
Dan is het nog een 1 km omhoog naar het centrumpje van het stadje. We lopen er enkele herbergen en hotels in en besluiten om in het Jacobus hotel te overnachten. Als we op de kamer zijn is het 14.15 uur. Eerst even bijkomen op de rand van het bed, liggen durven we niet we zijn zijknat! Dan toch maar douchen en wasje, om daarna beneden in de tuin een groot glas bier te drinken. Weer boven doet Aaf een dut en ik lees en blog totdat het etenstijd is. Het is nog 31 graden dus buiten met wat wind! Er is een pelgrimsmenu voor 10Euro en als ik.me niet vergis, inclusief wijn en water, enfin dat zien we dan morgen wel op de rekening. .
We hebben in elk geval lekker gegeten. En nog een nekmassage gehad ook. Naast ons is man in gesprek met een signora, hij spreekt Spaans met een duidelijk Duits accent volgens mij. En dan zie ik hem mevrouw masseren en zeg ik " ich auch gerne" en ja geen probleem. Eerst Aaf aan de beurt en dan ik, dat is fijn zeg! Hij blijkt ook NL te spreken, heeft 2 jaar in Nijmegen gewoond,  vlak bij de St Stevens en in een coffeeshop gewerkt!:Dat laatste verbaasd mij niet. Hij komt uit Dortmund en heet Olivier.Hij vertelde al 6 jaar onderweg te zijn en had al meerdere malen de Camino gelopen en leeft sinds 2 jaar hier in de buurt en verdient zijn geld met masseren in particuliere herbergen.
Hij slaapt/woont? In San Antón in de ruïne, daar is ook een Albergue. Voordat we naar boven gaan staat opeens Maarten voor mijn neus..Hij overnacht vooraan in het dorp vlakbij de kerk en samen met Carmen. Na 21.00 gaan we naar boven. Nog even lezen en dan proberen te slapen. Morgen kunnen we pas om 7uur ontbijten. Kunnen we uitslapen!

Liefs Liesbeth

Foto’s

2 Reacties

  1. Diny:
    15 juli 2015
    Hoi Liesbeth en Aafke, we wandelen in gedachten met jullie mee, al zag het er allemaal wat groener uit toen wij daar liepen......gelukkig staat er nog graan op het land! de Meseta vond ik erg indrukwekkend, heb er het volgende over geschreven:

    Achter Castrojeriz 29-05-2014

    Achter het plaatsje Castrojeriz
    Richt zich een berg uit de vlakte op 
    Alto de Mostelares genaamd
    Wij klimmen stevig naar de top
    Daar ligt de wereld aan onze voet
    Castrojeriz ligt achter ons
    Een kruis als laatste pelgrimsgroet
    Links wieken molens rustig rond

    En voor de afdaling begint
    Strekt zich de vlakte, de Mesetas uit
    Als in een helicoptervlucht
    Kijken wij over die wijdsheid uit
    Vlakken groen in elke tint
    Soms kale akkers, klaproosrand
    Het pad slingert zich als een lint
    Door dit enorme wijdse land

    En in de hoge blauwe lucht
    Drijven de wolken kalm voorbij
    Zingt de leeuwerik in zijn vlucht
    Klein en nietig voel ik mij
    Maar onderdeel van dit bestaan
    Stappen wij verder, zij aan zij
    Aan akkers rijpend wuivend graan
    Gaan wij eindeloos voorbij 

    Liefs, geniet van het lopen en sterkte met de kwaaltjes,
    Diny en William
  2. Tini van maasbommel:
    16 juli 2015
    mooi gedicht van Diny; loopze, gtjs, Tini v.M.