Dag 112/ van .....naar Logroño 15 km

5 juli 2015 - Logroño, Spanje

Met de caravan verlaten we om half 8 de camping en brengt Rient ons weer een stuk op weg. Dat is de afgelopen dagen vaker voorgekomen, ik zal het maar weer eerlijk opbiechten maar met deze hitte ben ik daar wel extra blij mee. Wel missen we daardoor wat highlights zoals de kraan met wijn en water in Estalla (Irache) maar je kunt niet alles hebben toch!?! Om half 9 lopen we de Camino op en is er meteen een flinke klim, een bochtje verder en die hadden we gemist maar je kunt ...
Er is tijd om de gedachten even "de vrije loop" te laten en ik denk aan de vragen die ik had / heb, zijn er al antwoorden? Nee en is dat erg, nee. Die komen wel of niet, het leven is immers niet exact te voorspellen, het gaat zoals het gaat, het nu telt.
Een jaar of 50 terug schreef ik wel eens gedichtjes, ik herinner me een zin " want word je niet geboren om weer te sterven"? Maar dat is gewoon een gegeven, het gaat om de tijdspanne tussen dat begin en het einde denk ik nu, maar toen vond ik het niks. Wat maak je ervan, nou voorlopig eerst maar doorlopen en het valt niet mee, de benen hebben pap vandaag. Gelukkig is daar tegen half 10 Viana met terrassen en kunnen we aan de koffie. En we treffen Anna uit Chicago weer. De eerste ontmoeting was in Roncesvalles.zij was ook Anita uit Canada tegengekomen en die was door ons erg geïnspireerd vertelde Anna. Wat leuk om te horen.
Om 11uur komen we bij de kapel Virgen de las Cuevas met picknick tafels. Brood, ei en perzik toe. We treffen er de mevrouw uit Duitsland die we ook zagen in Pamplona bij de Albergue Paderborn waar ik het boekje ging kopen voor slaapadressen, goeie tip van William! Ik hoorde haar vertellen dat 2 jaar terug haar man verdwenen was en dat ze hem gezien dacht te hebben vorig jaar in SdC en nu weer? Ze vertelde ons het verhaal nog maar eens... En dan weer verder. .op het voetpad omlaag naar de Ebro is daar Maria, de ook niet meer jonge docher van Doña Felisa die in 2002 op 92 jarige leeftijd overleden is. Dochter zet de traditie van het stempelen voort, tampon is hier trouwens Sello! Voor een kleine bijdrage en ze verkoopt ook van alles. We kopen een sjaaltje. Stukje verderop zie ik ouders met kinderen iets uit de boom plukken, ah kersen. Ff proeven, nee het zijn kleine pruimpjes, lekker dus plukken maar, ik kan er wel wat kwijt voor op de camping. En weer wat verder hoor ik de klokken luiden van Logroño, dat is een mooi welkom.
Om 13.45 lopen we de stad in en in het park langs de Ebro zie ik Rient, hij wilde net de stad in. Nog even doorlopen naar de camping, schoenen uit, benen op de stoel en bijkomen.We krijgen een glaasje champagne, hi hi dat is grappig het is de champagne die ik gegeven had op de borrel voor vertrek, zodat ze samen nog zondagavond even konden toosten, nu kan ik mee doen. Douchen en wassen en tegen 20.00 u naar het restaurant even buiten de camping. Rient trakteert, dat is nog de maaltijd van hun trouwdag. De ober spreekt alleen Spaans maar we komen er wel uit. Wel blijkt dat we de enige gasten zijn die eten. Iedereen is gewoon aan de drank..
Terug op de camping besluiten we morgen maar een rustdag te houden het gaat weer erg warm worden. Het lijkt alsof we alletwee geen moed en puf meer hebben om verder te gaan, ik denk dat de hitte ons parten speelt. En dan hebben we de Meseta nog niet gehad.
Morgen maar verder kijken.

Liefs Liesbeth

Foto’s

5 Reacties

  1. Rob:
    6 juli 2015
    Je hoeft je er wat mij betreft helemaal niet voor te schamen dat je je af en toe een stukje op weg laat helpen, en dat je geen zin hebt in je rugzak. Sowieso petje af dat jullie überhaupt lopen met deze warmte.
  2. Gea van de Wiel:
    6 juli 2015
    Hoe lang gaat Rient nog mee?
  3. Erik Hendriks:
    6 juli 2015
    Diepere gedachten ontstaan vaak in barre omstandigheden, hitte hoort daarbij, alleen klagen ze "hier" zo snel.....bleek in "onze" spaarzame hitte:
    Petje af dames, oh nee, houden jullie die, in de Spaanse zon, maar op !
  4. Kees Poiesz:
    6 juli 2015
    Hello ladies,
    Wat heb ik een respect voor jullie om te lopen in die Spaanse hitte. Hier in Nederland is het ook bloodyhot en wij maar zeuren.
    Jullie zijn al een mooi stuk op weg dus het einddoel moet lukken.
    Deze spreuk hoorde ik afgelopen weekend:
    LEEF VAN DAG TOT DAG WANT NIEMAND HEEFT JE MORGEN BELOOFD!!
    En....geniet van iedere dag en vooral van al die mensen die je tegenkomt.
    Groeten van
    Kees en Rinske Poiesz
  5. Cor Bout:
    6 juli 2015
    Jij wordt heel filosofisch Liesbeth. Maar nuchter als je bent zal het wel geen gevolg van de hitte zijn. Mijmerend onderweg loop je toch je kilometers en uiteindelijk zal de finish je verwelkomen.