Dag 101/ 24 juni SJPdP rustdag

Fijn, pas om 9 uur ontbijten maar als voorafje eerst ff skypen met cadeaudochter Louise en Ot en Pelle. Zo mooi kan de ochtend van start gaan! Ik mis ze wel mijn schatten maar ik realiseer me ook dat ik nu de langste tijd weg geweest ben en het weerzien dichterbij komt. Hoe dat zal zijn een einde en een nieuw begin of gaat het door...Nou alles heeft zijn tijd dus hoef ik er nog niet over na te denken, mag ik in het nu blijven. Dan is daar het eenvoudige ontbijt met veel verhalen over de overburen, het voormalige Esprit de Chemin van Huberta en Arno, waar mevrouw Preuilh vol lof over is maar weinig goeds voor de huidige eigenaar over heeft. Daarna gaan we het stadje in en ja we kunnen het niet laten. .Aaf meent nog een 3/4 broek nodig te hebben en ik nog een korte en een hemdje, zo dat is dan ook weer geregeld! Dan is een bezoek aan de Eliza kerk aan de beurt en steek ik 3 kaarsen op, 1 voor hen die niet meer hier zijn, 1 voor zieke en gezonde geliefden en 1 uit dankbaarheid. Dat is een hoop emoties bij elkaar maar ook fijn om te kunnen doen. Dan de laatste kaarten voor de kleintjes op de bus, straks in Spanje zullen ze ook wel kaarten hebben dus hoef ik er niet mee te gaan slepen. Tijd voor koffie en daarna knort mijn maag dus een sandwich met kaas sla en tomaat maar die gaat mee naar ons eigen terras. Daar lekker met de benen omhoog met een prachtig uitzicht erbij ook nog.

En je realiseren dat je hier in SJPdP zit en dus heel Frankrijk doorgelopen hebt en geleefd hebt uit de rugzak en elke dag een verrassing was en zo anders en toch heel gewoon. Hoe kan het allemaal? Het is om te lachen en huilen tegelijk. En dankbaar ben ik weer dat ik dit doen mag en kan. Het blijft bijzonder en niet te bevatten.
In de middag gaan we even bij de buren langs, het pelgrims bureau om te vragen naar transport van de rugzak nou dat moet onze madame dus voor ons regelen. Ja dat lezen jullie goed de rugzak gaat niet op de rug maar voor 8 euro met de taxi mee! Lijkt mij prima voor dames d'uncertain age ook wel old girls. Ben benieuwd hoe dat loopt, dat moet het stijgen toch makkelijker maken lijkt mij. Dan nog de kaarten op de bus en een flesje rosé voor op ons terras en een eenpersoons gateau basque voor ieder. Inmiddels zijn er ook landgenoten hier, zij zijn ook in Maastricht gestart in april en hebben de trein genomen van Limoge naar Orthez ivm  een scheenbeenontsteking van mevrouw, is niet fijn en is vaak ook het einde van de tocht. Wij gaan even naar beneden en halen onze schone was van de lijn en ik vraag glazen voor de wijn, mevrouw geeft de opener erbij. Het is toch zo'n leuk mens, zo vitaal en humoristisch en met een zeer ondeugende blik. We blijven knuffelen. Tegen half 9 zoeken we een restaurant op en eet ik gefrituurde piepers met omelet en salade en piperade, Aaf idem maar met kaas.Mousse au chocolat en koffie toe en ja een pichet wijn. Rode deze keer erregg lekker. Bij terugkomst moeten we toch echt nog even een glaasje Marie Brizard drinken bij madame en maken we natuurlijk ff een foto.Het is een mooi mens met mooie verhalen. Zo, nu is het tijd om de rugzak in orde te maken, morgen om 7uur ontbijt en gaan... Ik kijk er naar uit en ik vind het nog steeds spannend ook. Ik hoorde dat de komende 14 dagen warm weer verwacht wordt.
Liefs Liesbeth ..